ΠΑΠΥΡΟΣ
Τα παλαιότερα βιβλικά κείμενα είναι γραμμένα σε πάπυρο. Αυτό το υλικό γραφής χρησιμοποιήθηκε για συνολικά 4.000 χρόνια.
Ο πάπυρος συνεχίζει να αναπτύσσεται κάπως στην Αίγυπτο, στις όχθες του βόρειου τμήματος του Νείλου. Στην αρχαία Αίγυπτο, χρησιμοποιήθηκε ευρέως ως χρήσιμο φυτό. Από αυτό αποκτήθηκαν σπίτια και οικοδομικό υλικό σκαφών, χαλιά, σανδάλια, καλάθια. Οι ταξιανθίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη διακόσμηση σπιτιών, ναών και τάφων. Τα φάρμακα ελήφθησαν από τον πυρήνα του στελέχους. Το ρίζωμα χρησιμοποιήθηκε ως τροφή.
Στην αρχαία Αίγυπτο η εξαγωγή παπύρου ήταν αποκλειστικό δικαίωμα του κράτους. Οι πρώτες πληροφορίες για την κατασκευή του παπύρου δεν έχουν ακόμη έρθει από το 22-29 μ.Χ.
Κατασκευή παπύρου
Αφού αφαιρέθηκε το φυτό από το νερό, αφαιρέθηκε ο φλοιός. Το τμήμα του πυρήνα του στελέχους κόπηκε κατακόρυφα σε λεπτές λωρίδες πλάτους περίπου 2 cm, τοποθετημένες δίπλα-δίπλα σε μια λεία επιφάνεια. Μια δεύτερη στρώση λωρίδων τοποθετήθηκε εγκάρσια πάνω από τις προηγούμενες. Οι λωρίδες στη συνέχεια χτυπήθηκαν με σφυρί και στεγνώθηκαν σε ρολό. Δεν χρειαζόταν κόλλα στην κατασκευή γιατί ο πυρήνας του παπύρου περιείχε την ίδια την κόλλα.
Τα φύλλα μπορούσαν να ενωθούν κολλώντας τα πλαϊνά. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαν να κατασκευαστούν ειλητάρια από πάπυρο μήκους έως και 40 μέτρων. Το κείμενο ήταν γραμμένο στο εσωτερικό του ειλητάρου γιατί εκεί οι λωρίδες ήταν οριζόντιες.
Ακόμα και σήμερα, στην Αίγυπτο κατασκευάζεται πάπυρος, κυρίως μόνο για τουρίστες ως δείγμα και αναμνηστικό.
Χρησιμοποιείται ως πηγή κειμένου: Η γραφή της Marjatta Lassig στο Helsingin Sanomat στις 19 Νοεμβρίου. 1983
Papyruksen valmistus
Kun kasvi oli irrotettu vedestä ,siitä poistettiin kuori. Varren ydinosa leikattiin pystysuoraan ohuiksi noin 2 cm levyisiksi suikaleiksi, jotka asetettiin sileälle alustalla vierekkäin. Toinen kerros suikaleita asetettiin poikittain edellisten päälle. Tämän jälkeen suikaleita hakattiin nuijalla ja kaulittiin kuivaksi. Valmistuksessa ei tarvittu lainkaan liimaa, koska papyruksen ydin sisälsi itse liimaavaa ainetta.
Arkit voitiin liittää toisiinsa sivuista liimaamalla. Tällä tavoin voitiin tehdä jopa 40 metriä pitkiä papyruskääröjä. Teksti kirjoitettiin käärön sisäpinnalle, koska siellä suikaleet olivat vaakasuorassa.
Nykyäänkin Egyptissä valmistetaan vielä papyrusta, lähinnä vain turisteille näytteeksi ja matkamuistoiksi.
Tekstilähteenä käytetty: Marjatta Lassigin kirjoitusta Helsingin Sanomissa 19.11. 1983