Η Παλαιά Διαθήκη Καινή Διαθήκη Η Γέννηση μιας Καινής Διαθήκης Η γέννηση της Καινής Διαθήκης Τα Ευαγγέλια Φαρισαίοι Σαδδουκαίοι Οι Εσσαίοι Ζελότες άτομα UT Ο Απόστολος Παύλος Τα ταξίδια της αποστολής του Παύλου με χάρτες
Τα ταξίδια της αποστολής του Αποστόλου Παύλου με χάρτες
Η πρώτη αποστολή 45-47
Το ταξίδι ξεκινά στην Αντιόχεια, όπου ο Παύλος ήταν για 14 χρόνια. Αυτή η εκκλησία αποτελούνταν σε μεγάλο βαθμό από μη Εβραίους Χριστιανούς (εδώ ο Χριστιανός λέξη για πρώτη φορά). Ο Βαρνάβας ήταν ο αρχηγός της εκκλησίας που υποστήριζε τον Παύλο. Το εκκλησίασμα τους έστειλε στο νησί της Κύπρου και από εκεί στην Πέργεα της Μικράς Ασίας, στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα Λύστρα, στη Δέρβη και στο Ικόνιο. Οι ταξιδιώτες άρχιζαν πάντα την ανακήρυξή τους πρώτοι με τους Εβραίους της διασποράς, αλλά είχαν μικρή επιτυχία. Αν ερχόταν η επιτυχία, άλλοι παρακινούνταν να ξεσηκωθούν, Άλλοτε θεωρούνται θεοί του Δία και του Ερμή, άλλοτε λιθοβολούνται μέχρι θανάτου. Όταν επέστρεψαν, είπαν στην εκκλησία ότι ο Θεός είχε κάνει μεγάλα πράγματα μέσω αυτών και ότι ο Θεός ήταν άνοιξε την πόρτα της πίστης στους μη Εβραίους.
Δεύτερη αποστολή 49-51
Τοπία της Καππαδοκίας
Σύμφωνα με τον Παύλο, ο Σίλας θα φύγει για αυτό το ταξίδι και ο Τιμόθεος θα ενταχθεί στα Λύστρα.
Στην Τρωάδα, ο Παύλος είδε ένα όραμα ενός Μακεδόνα που τον καλούσε στη Μακεδονία, στην άλλη πλευρά της θάλασσας. Ο Λουκ μπορεί επίσης να εμπλέκεται εδώ. Οι ταξιδιώτες ακολουθούν το θέαμα και ταξιδεύουν με πλοίο στη Βόρεια Ελλάδα (σήμερα) στη Νάπολη και από εκεί στις Φιλιππίνες . Εδώ παίρνουν τον πρώτο Ευρωπαίο προσήλυτο, τον μωβ έμπορο Λυδία. Η απελευθέρωση της δούλης από το πνεύμα της μαντικής φέρνει δυσκολίες στους ταξιδιώτες καθώς ο κύριος χάνει εισόδημα. Δημιουργείται μια διαφωνία και οι αρχές μαστιγώνουν τον Παύλο και φυλακίζουν το κόμμα στη φυλακή. Ένας σεισμός τους ελευθερώνει και ο δεσμοφύλακας ασπάζεται τον χριστιανισμό.
Στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, τους επιτρέπεται να μένουν στο σπίτι του Ιάσονα και οι Θεσσαλονικείς ενδιαφέρονται για τις ομιλίες του Παύλου. Ωστόσο, οι Εβραίοι θα ξεσηκώσουν ταραχή εναντίον τους και θα πρέπει να καταφύγουν στη Βέροια μέσα στη νύχτα. Ο Παύλος βρήκε τους Βεραιούς τους πιο ανοιχτόμυαλους από τους Θεσσαλονικείς, αλλά η επιτυχία ήταν μικρή, γιατί ήρθαν οι Εβραίοι και ακολούθησαν τους Θεσσαλονικείς και ξεσήκωσαν τον λαό εναντίον τους. Ο Παύλος συνέχισε το ταξίδι του μόνος του
Αθήνα.
Ο Παύλος τρομοκρατήθηκε από όλες τις εικόνες των ειδώλων της πόλης.Τότε είδε ένα βωμό με την επιγραφή «προς έναν άγνωστο Θεό». Έκανε την ομιλία του για το θέμα. Η ομιλία προκάλεσε το ενδιαφέρον ορισμένων, όπως ο Διόνυσος, μέλος του Αρειοπαγίου Δικαστηρίου. Η Αθήνα δεν πρόσφερε μεγαλύτερη επιτυχία στον Παύλο.
Από την Αθήνα, το ταξίδι του Παύλου συνεχίστηκε στην Κόρινθο, από όπου πήρε ένα παντρεμένο ζευγάρι, τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα. Εδώ πέρασε ενάμιση χρόνο και έβγαζε τα προς το ζην ως σκηνοθέτης. Εδώ έγραψε και την επιστολή του προς τους Θεσσαλονικείς, ίσως το 51-52 μ.Χ. Και εδώ οι Εβραίοι τον οδήγησαν ενώπιον μιας αρχής, του διοικητή Gallio, που αδιαφορούσε για τις κατηγορίες των Εβραίων.
Το ταξίδι συνεχίστηκε στην Έφεσο, όπου ο Παύλος δεν άργησε πολύ, γιατί έσπευσε στην Καισάρεια, στην Ιερουσαλήμ και στον τόπο αναχώρησης, στην εκκλησία της Αντιόχειας.
Τρίτη αποστολή 52-56
Ο Παύλος ήθελε να φύγει από την Αντιόχεια, την εκκλησία της πατρίδας του, για να επιθεωρήσει την κατάσταση των εκκλησιών που είχε ιδρύσει. Ταξίδεψε σε όλη τη Μικρά Ασία στην Έφεσο, όπου ο Ακύλλας και η Πρίσκιλλα, τους οποίους είχε γνωρίσει στο προηγούμενο ταξίδι του, είχαν συνεχίσει τις αποστολές τους.
Την εποχή του Παύλου, η Έφεσος ήταν ένα σημαντικό πολυσύχναστο λιμάνι. Εκεί υπήρχε ένας μεγάλος ναός της θεάς Άρτεμης, ενός από τα επτά θαύματα του κόσμου. Υπάρχει ακόμα ένα Θέατρο που προσελκύει 24.000 κόσμο. Υπήρχε ένας υπέροχος δρόμος μήκους 600 μέτρων που οδηγούσε από το λιμάνι στο θέατρο. Όσο περισσότερους προσήλυτους έλαβε ο Παύλος στον Χριστιανισμό, τόσο λιγότερους οι άνθρωποι αγόραζαν αγάλματα του θεού Άρτεμη. Αυτό ανησυχούσαν οι κατασκευαστές τους, οι αργυροχόοι και ξεσήκωσαν ταραχές στο θέατρο Κόντρα στον Παύλο. Αλλά η Ρώμη είναι ένα κράτος δικαίου και οι αξιωματούχοι επιτρέπεται να καταπνίξουν τις ταραχές, επικαλούμενοι νομικές κυρώσεις.
Στην Έφεσο συναντά και τον Απόλλωνα, ο οποίος κηρύττει το ευαγγέλιο αλλά δεν έχει ακούσει τίποτα άλλο εκτός από τη βάπτιση του Ιωάννη. Οι χριστιανοί της Εφέσου διορθώνουν τις απόψεις του.
Όταν ο Παύλος δεν επιτρέπεται να πείσει τους Εβραίους στη συναγωγή, φεύγει από τη συναγωγή και πηγαίνει να διδάξει το αγκίστρι του Τύραννου, όπου το έργο συνεχίζεται για δύο χρόνια
Το ταξίδι συνεχίστηκε στη Μακεδονία, όπου ο Παύλος ενθαρρύνει τα αδέρφια του. Στο δρόμο της επιστροφής, δεν θέλει να πάει άλλο στην Έφεσο, αλλά ζητά από τους πρεσβυτέρους εκείνης της εκκλησίας στη Μίλητο. Εδώ τους δίνει έναν αποχαιρετιστήριο λόγο στον οποίο προβλέπει τη μοίρα του. Θυμάται ότι πάντα αποκτούσε το δικό του ψωμί με τη δουλειά του και το έδινε σε άπορους.
Οι επιβάτες φεύγουν με βάρκα για πέρασμα προς Πάταρα, όπου υπάρχει αλλαγή πλοίου προς Τύρο. Εδώ ο Παύλος λαμβάνει την πρώτη προειδοποίηση ότι δεν πρέπει να ταξιδέψει στην Ιερουσαλήμ, αλλά απαντά: «Είμαι έτοιμος για αλυσίδες και θάνατο στην Ιερουσαλήμ για το όνομα του Κυρίου Ιησού».
Στην Ιερουσαλήμ
Στην Ιερουσαλήμ, ο Παύλος σπεύδει να συναντηθεί Ο Ιακώβ είχε ακούσει για τις επικίνδυνες φήμες που κυκλοφορούσαν στην πόλη ότι ο Παύλος, ενώ μετακινούνταν ανάμεσα στους Εθνικούς, είχε επίσης προτρέψει τους Ιουδαίους να εγκαταλείψουν το νόμο του Μωυσή. Και ο Παύλος συμφώνησε σε αυτά και μίλησε στους ιερείς του ναού, οι οποίοι αφιέρωσαν χρόνο για την ιεροσύνη. Και όταν μπήκε ο Παύλος στο ναό, τον είδαν μερικοί από τους Ιουδαίους και μπήκαν μέσα του και αγκάλιασαν τον Παύλο. Τη ζωή του Παύλου σώζει ο Κλαύδιος Λυσίας, διοικητής του ρωμαϊκού στρατού στο κοντινό κάστρο της Αντωνίας. Φυλακίζει τον Παύλο, αλλά τον αφήνει να μιλήσει πρώτα στο πλήθος. Είναι σαφές στον διοικητή ότι ο Παύλος είναι Ρωμαίος πολίτης και γι' αυτό, παρά τις απαιτήσεις του πλήθους, δεν μπορεί Να μαστιγώσει τον Παύλο. Ο διοικητής πήγε τον Παύλο στον στρατώνα για να σωθεί από την οργή του πλήθους.
Καισάρεια
Ο διοικητής μαθαίνει για την εβραϊκή συνωμοσία εναντίον του Παύλου και παίρνει τον Παύλο ασφαλισμένος από ένοπλους στρατιώτες στην Καισάρεια, περίπου 100 χιλιόμετρα μακριά, όπου βρισκόταν ο Ρωμαίος κυβερνήτης Αντώνιος Φέλιξ. Ο καιρός της Καισάρειας είναι μια μακρά φυλάκιση για τον Παύλο.Ο κυβερνήτης αλλάζει και κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι να κάνει με τον Παύλο. Ο Παύλος παρακαλεί τον Ρωμαίο αυτοκράτορα στην περίπτωσή του, γιατί ως Ρωμαίος πολίτης έχει το δικαίωμα να το κάνει.Ο Κυβερνήτης Φήστος λέει, «Έχετε προσφύγει στον αυτοκράτορα, άρα πηγαίνετε ενώπιον του αυτοκράτορα».
Ένας κρατούμενος προς τη Ρώμη
Οι αιχμάλωτοι τέθηκαν υπό την επίβλεψη του εκατόνταρχου Ιούλιου. Το πλοίο αλλάζει πολλές φορές σε διάφορα λιμάνια και τελικά στο λιμάνι των Μύρρων επιβιβάζονται σε πλοίο φορτωμένο με σιτηρά στην Ιταλία.Οι καταιγίδες του Σεπτεμβρίου ξεκινούν με ταξιδιώτες στην Κρήτη. Το πλοίο πλέει στη Μεσόγειο για δεκατέσσερις ημέρες. Όλοι φοβούνται ότι το πλοίο θα καταλήξει σε επικίνδυνες ράβδους άμμου και ως εκ τούτου το φορτίο του πλοίου πρέπει να ελαφρύνει. Σιτηρά ρίχνονται στη θάλασσα και το πλοίο παρασύρεται σε μια αμμουδιά, έναν ρηχό κόλπο, οι επιβάτες βρίσκονται στη Μάλτα.
Οι κάτοικοι της Μάλτας αντιμετωπίζουν καλά τους ναυαγούς. Ο Παύλος ανάβει μια φωτιά, αλλά ένα κλαδάκι ξεπροβάλλει ανάμεσα στα κλαδιά. Δαγκώνει το χέρι του Πολ, αλλά τίποτα δεν συμβαίνει στον Παύλο. Ένα άλλο θαύμα συμβαίνει: ο Παύλος θεραπεύει τον πατέρα του Πούπλιου, του αρχηγού του νησιού. Συνολικά, οι ναυαγοί θα πρέπει να περάσουν τρεις μήνες στο νησί πριν τα καταφέρουν συνεχίσει το ταξίδι του
προς τη Ρώμη..
Το πλοίο τους μεταφέρει στις Συρακούσες, από εκεί στο Regium στην άκρη της μπότας της Ιταλίας και από εκεί στο Puteoli. Από εδώ, οι ταξιδιώτες περπατούν κατά μήκος της Via Appia προς τη Ρώμη. Ακόμη και πριν από τη Ρώμη, οι χριστιανοί που ζούσαν στη Ρώμη συνάντησαν τον Παύλο. Υπήρχε λοιπόν μια χριστιανική εκκλησία στη Ρώμη πριν φτάσει ο Παύλος.
Στη Ρώμη, ο Παύλος επιτρέπεται να ζήσει στο δικό του νοικιασμένο διαμέρισμα υπό την επίβλεψη ενός δεσμοφύλακα. Η φυλάκιση ήταν προφανώς χαλαρή, γιατί ο Παύλος ήταν ελεύθερος να δέχεται ξένους και «Διακήρυξε τη βασιλεία του Θεού και δίδασκε ποιος ήταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ανοιχτά και σε οποιονδήποτε χωρίς προκατάληψη. "