Η τιμή του ιερού είναι η παλαιότερη και επίσης η πιο κοινή από τις τάσεις του Σιντοϊσμού, γεννήθηκε τον 6ο αιώνα μετά την άφιξη του Βουδισμού στην Ιαπωνία.

​

Σήμερα, η τιμολόγηση των ιερών έχει τη δική της κεντρική οργάνωση, που ιδρύθηκε μετά τον πόλεμο. Τα περισσότερα από τα ιερά προσχώρησαν σε αυτήν την οργάνωση, αλλά περισσότερα από χίλια μικρά ιερά την εγκατέλειψαν.

​

  Υπάρχουν 100.000 ιερά στην Ιαπωνία σε όλη τη χώρα, με τουλάχιστον ένα μικρό κόκκινο ιερό να βρίσκεται σε κάθε χωριό. Οι χωρικοί φροντίζουν το δικό τους ιερό και οι χωρικοί σχηματίζουν μια ομάδα που θα ονομαζόταν εκκλησία στον Χριστιανισμό. Σε μεγάλα και σημαντικά ιερά όπως το Ise, το Tokyo Meiji και το Yasukuni ή το Kyoto  Τα ιερά της Heija δεν αποτελούν τη γεωγραφική περιοχή γύρω από την οποία ανήκει το ιερό, αλλά το ιερό θεωρείται ότι ανήκει σε ολόκληρη την Ιαπωνία.

​

Ιερά  είναι αφιερωμένο σε διάφορες θεότητες και υπερφυσικά όντα, τα cameos. Τα ιερά είναι οι κατοικίες των θεών όπου οι άνθρωποι θα έρθουν να συναντηθούν και να τα παραλάβουν  ευλογίες και επιτυχία στις ελπίδες και τις ανάγκες τους.

​

Οι ιερείς ηγούνται των δραστηριοτήτων των ιερών. Πολλοί ιερείς σε μικρά χωριά έχουν κληρονομήσει την ιεροσύνη και ασκούν και άλλα επαγγέλματα εκτός από την ιεροσύνη τους. Οι ιερείς των μεγάλων μεγάλων ιερών έχουν λάβει θεολογική εκπαίδευση και είναι ιερείς πλήρους απασχόλησης. Οι ιερείς είναι υπεύθυνοι για την καθοδήγηση των τελετουργιών, όπως οι τελετές καθαρισμού, και τη διασφάλιση ότι τα δώρα των θυσιών δίνονται με τον σωστό τρόπο. Οι ιερείς μοιράζουν επίσης δώρα στους συμμετέχοντες στις ιεροτελεστίες, όπως τα κλαδιά του ιερού δέντρου Σακάκι.

Δεν είναι δουλειά των ιερέων να προσηλυτίσουν κανέναν, γιατί κατά τη γέννηση ο άνθρωπος βρίσκεται ήδη σε επαφή με τον Θεό/θεούς του.

​

​